معنی خطبه کردن در لغت نامه دهخدا

درخواست کردن. خواستن کاری. داوطلب انجام کاری شدن. (یادداشت بخط مؤلف) : نزدیک مقتدر نامه نبشت و پارس و کرمان و سیستان را خطبه کرده و مال بزرگ بفرستاد. (تاریخ سیستان)، خُطبه کردن، بر سر منبر پس از حمد خدا و ثنای رسول مدح و ثنای سلطان یا خلیفت یا امیر را گفتن. خطبه خواندن: چون بلاش بتخت بنشست و تاج بر سر نهاد و مردمان را بار داد و خطبه کردو ایشان را وعده های نیکو فرمود. (ترجمه طبری بلعمی). چون این کار برفت خطبۀ امارت خویشتن را خواست که کند و حدیث ابوحفص بگذاشت و مردمان را خوش نیامد. (تاریخ سیستان). و چون بر سر منبر اسلام بنام ترکان خطبه کردند، ابتداء محنت سیستان آن روز بود و سیستان را هنوز هیچ آسیبی نرسیده بوده تا آن وقت. (تاریخ سیستان). با وزیر در این باب سخن گفته آید هم بتعریض تادرخواهند از ما خطبه کردن. (تاریخ بیهقی). بنده بخلیفتی وی برود و بنام وی خطبه کند و یک ماهی به ری باشد. (تاریخ بیهقی). بر آن قرار داد که امیر محمود راخطبه کند بنسا و فراه که ایشان را بوده در آن وقت ودیگر شهرها مگر خوارزم و گرگانج. (تاریخ بیهقی).، سکه تو زن تا امرا کم زنند.، خطبه تو کن تا خطباء دم زنند، نظامی (مخزن الاسرار ص 25)

معنی خطبه کردن در فرهنگ لغت هوشیار

درخواست کردن، خواستن کاری، داوطلب انجام کاری شدن

معنی خطبه کردن - جستجوی لغت در جدول جو

خطبه کردن

لغت نامه دهخدا

خطبه کردن

فرهنگ لغت هوشیار

خدعه کردن

حیله کردن، فریب دادن، کلک زدن، فریفتن، چپ رفتن، نیرنگ ساختن، غدر کردن، مکایدت کردن، گربه شانه کردن، پشت هم اندازی کردن، کید آوردن، حقّه زدن، شید آوردن، ترفند کردن، نارو زدن، مکر کردن، سالوسی کردن، تبندیدن، غدر اندیشیدن، تنبل ساختن، گول زدن، اورندیدن، دستان آوردن، غدر داشتن

حیلِه کردن، فَریب دادن، کَلَک زدن، فَریفتَن، چَپ رَفتَن، نِیرَنگ ساختَن، غَدر کَردَن، مُکایِدَت کَردَن، گُربِه شانِه کَردَن، پُشتِ هَم اَندازی کَردَن، کَید آوَردَن، حُقِّه زَدَن، شَید آوَردَن، تَرفَند کَردَن، نارُو زَدَن، مَکر کَردَن، سالوسی کَردَن، تَبَندیدَن، غَدر اَندیشیدَن، تُنبُل ساختَن، گول زَدَن، اَورَندیدَن، دَستان آوَردَن، غَدر داشتَن

فرهنگ فارسی عمید

پنبه کردن

رشته ای را باز کردن و به صورت پنبه درآوردن، کنایه از پراکنده کردن، متفرق ساختن، برای مثال پنبه کنم لشکرشان را چنان / کز تنشان پنبه شود استخوان (امیرخسرو - مجمع الفرس - پنبه کردن)، کنایه از نرم کردن، کنایه از عاجز کردن

فرهنگ فارسی عمید